Arytmie nadkomorowe - cechy w badaniu fizykalnym i EKG - ratownicy24.pl
Reklama

Wyszukaj w serwisie

Arytmie nadkomorowe – cechy w badaniu fizykalnym i EKG

Częstoskurcze nadkomorowe (SupraVentricular Tachycardia – SVT) są jednym z najpowszechniej występujących zaburzeń rytmów w populacji. Umiejętność rozpoznawania i leczenia SVT u pacjentów w czasie działań zespołów ratownictwa medycznego jest istotną umiejętnością pracowników Systemu Ratownictwa Medycznego. W celu prawidłowej oceny pacjenta z podejrzeniem zaburzeń rytmu należy wdrożyć usystematyzowany sposób badania w postaci schematu ABCDE – oceniający w kolejności: A – drożność, B – oddychanie, C – krążenie, D – stan świadomości, E – ekspozycję. Ocena ta powinna zawierać szczególny nacisk na EKG oraz parametry krążenia. W sytuacji rozpoznania SVT oraz objawów niepokojących, takich jak: niewydolność krążenia, niedokrwienie mięśnia sercowego, wstrząs lub zaburzenia świadomości, należy wdrożyć jak najszybciej kardiowersję elektryczną. Pacjent bez objawów niepokojących z SVT wymaga dalszej diagnostyki różnicującej rodzaj arytmii i wdrożenia leczenia celowanego w danym zaburzeniu rytmu.

Słowa kluczowe: SupraVentricular Tachycardia – SVT, kardiowersja, postępowanie przedszpitalne, arytmie nadkomorowe

Nadkomorowe zaburzenia rytmu występują w każdej grupie wiekowej. Ich częstość jest różna i zależna od rodzaju częstoskurczu, jednak są one najpowszechniej spotykanym zaburzeniem rytmu (1). Mogą pojawić się w każdej postaci choroby wieńcowej, często u osób młodych. Najczęściej są jednak związane z organiczną chorobą serca. Występowanie częstoskurczu zwiększa się wraz z wiekiem. W codziennej praktyce ratownika medycznego i pielęgniarki systemu w zespołach wyjazdowych znaczna grupa pacjentów z zaburzeniami rytmu nie wymaga pilnej interwencji, a sposób postępowania jest zależny od właściwej interpretacji objawów klinicznych i zapisu EKG. Niebezpieczeństwo związane z szybką pracą mięśnia sercowego wynika z większego skrócenia się fazy rozkurczowej niż skurczowej, co znacznie redukuje przepływ wieńcowy. W konsekwencji powoduje to ograniczenie ukrwienia mięśnia sercowego i może prowadzić do poważnych następstw. Właściwe rozpoznanie pozwala nie tylko na podjęcie trafnego leczenia, ale zmniejsza też ryzyko wystąpienia ewentualnych powikłań wynikających z arytmii (2).

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.

Dołącz do nas! Dlaczego warto się zarejestrować:

  • Zyskasz bezpłatny dostęp do wybranych artykułów z zakresu medycyny ratunkowej
  • Otworzymy dla Ciebie wybrane video-szkolenia, dzięki którym na bieżąco zaktualizujesz swoją wiedzą
  • Otrzymasz dostęp do tematycznych e-booków
  • Zagwarantujemy Ci aktualizację kalendarium wydarzeń ratowniczych
  • Zyskasz dostęp do wszystkich wywiadów z działu: „Z ratowniczym pozdrowieniem”
zarejestruj się

Logowanie

Reklama
Reklama
Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.