Drożność dróg oddechowych z perspektywy podstawowego zespołu ratownictwa medycznego ‒ cz. III

LEWE NOZDRZE:

1. zadbać o bezpieczeństwo własne (rękawiczki, okulary ochronne);
2. dobrać właściwy rozmiar do poszkodowanego;
3. nałożyć żel znieczulający i nawilżający na rurkę i do jamy nosowej;
4. zidentyfikować otwór nosowy o większym świetle (anatomicznie prawe nozdrze) – w przypadku niemożliwości założenia rurki do prawego nozdrza bądź przeszkód anatomicznych należy wybrać lewe nozdrze;
5. przy wprowadzaniu rurki do lewego nozdrza należy na początku skierować rurkę odwrotnie względem osi środkowej ciała, ściętym końcem w kierunku przegrody;
6. wprowadzić rurkę nosowo-gardłową pionowo w dół, trzymaną jak pióro, prostopadle do twarzy, wykonując delikatne ruchy rotacyjne aż do tylnej ściany gardła;
7. obróć rurkę nosowo-gardłową o 180 stopni i wprowadź dalej w dół do gardła aż kołnierz (kryza) oprze się na otworze nosowym;
8. ocenić prawidłowość założenia (po otwarciu jamy ustnej rurka nosowo-gardłowa powinna być widoczna na tylnej ścianie gardła);
9. jeżeli język blokuje drogi oddechowe, przed wprowadzeniem rurki należy wykonać rękoczyn uniesienia lub wysunięcia żuchwy, tak by rurka przeszła za językiem.

Wady, powikłania:

• brak możliwości podłączenia worka samorozprężalnego, respiratora, kapnometru/kapnografii bezpośrednio do rurki UG;