Masywny krwotok – ocena i utrzymanie zdolności żołnierzy do zabezpieczenia w poszczególnych strefach symulowanego środowiska taktycznego – doniesienie wstępne

Wyniki

Tab. 2 przedstawia podsumowanie efektywności aplikacji opaski uciskowej na kończynę górną oraz dolną w procedurze pomocy koleżeńskiej przed szkoleniem, zaraz po jego zakończeniu oraz po 3 miesiącach od jego zakończenia. Zauważalna jest ogólna poprawa aplikacji opaski uciskowej zarówno w przypadku kończyny górnej, jak i dolnej, przy czym w przypadku tej pierwszej aż 94,2% żołnierzy poprawnie założyło opaskę, a w przypadku drugiej – ok. 78,8%. Poprawę umiejętności aplikacji opaski widać również po 3 miesiącach od zakończenia szkolenia w stosunku do umiejętności jeszcze przed szkoleniem. Porównując natomiast efektywność żołnierzy w zakresie aplikacji opaski uciskowej 3 miesiące po szkoleniu, zauważono spadek poprawnego wykonania tego zadania w przypadku kończyny górnej (z 94,2% zaraz po szkoleniu do 74,1% po 3 miesiącach od jego zakończenia), natomiast wzrost w przypadku kończyny dolnej (z 78,8% do 88,9%).

Podsumowanie to nie pozwala jednak na zweryfikowanie, jak dla poszczególnych żołnierzy badane umiejętności zmieniały się w czasie. Informacje te zawarte zostały w tab. 3 oraz graficznie przedstawione na ryc. 4 (po lewej). Na potrzeby analizy statystycznej dokonano następnie agregacji wyników w taki sposób, że brak przepływu uznano za poprawne wykonanie zadania, natomiast jeżeli pojawił się mikroprzepływ lub pełny przepływ, uznano to za błędne wykonanie zadania.

Efektywność aplikacji opaski uciskowej

W przypadku kończyny górnej 23 żołnierzy podjęło próbę wykonania zadania 3-krotnie. Szkolenie spowodowało istotne zmiany w widoczności przepływu krwi w kończynie górnej w procedurze pomocy koleżeńskiej (p = 0,033). Efektywność aplikacji opaski uciskowej zwiększyła się w porównaniu do wyniku przed szkoleniem i po nim. Wykazano statystycznie istotną zgodność postępowania przed szkoleniem i po 3 miesiącach od jego zakończenia (p = 0,564), co oznacza, że większość osób, które poprawnie wykonały ćwiczenie przed szkoleniem, również poprawnie wykonała je po 3 miesiącach po jego zakończeniu, a także że większość osób, które wykonały je błędnie przed szkoleniem, ponownie błędnie postąpiły po 3 miesiącach od jego zakończenia. Poprawność wykonania ćwiczenia przez żołnierzy zaraz po zakończeniu szkolenia i po 3 miesiącach od jego zakończenia różniła się istotnie (p = 0,046).