Ocena narażenia ratowników medycznych na agresję ze strony psa pacjenta

Omówienie

Według badań „Zwierzęta w polskich domach” przeprowadzonych przez TNS w październiku 2014 r. niemal połowa Polaków posiada zwierzę domowe (48%), a w 83% przypadków zwierzęciem tym jest pies. Logiczne wydaje się więc, że 62% ankietowanych ratowników stwierdziło, że w domu pacjenta często jest pies. Nasuwają się natomiast pytania, czy i jak często pies stanowi zagrożenie dla członków ZRM? Jak często ryzykują oni pogryzieniem przez psa w celu ratowania ludzkiego życia? Źródła dotyczące analizy psychologicznej ratowników medycznych podają niejednokrotnie, że w tej grupie zawodowej widoczna jest tendencja do podejmowania ryzyka i szybkich decyzji (9). Potwierdzają to wyniki omawianego badania – 82% ankietowanych zdarzyło się wejść do miejsca, w którym ich bezpieczeństwu zagrażał pies. Mężczyzn charakteryzuje większa skłonność do podejmowania ryzyka niż kobiety (10). W przeprowadzonym badaniu własnym różnica była niewielka – ryzyko podjęło 79% ankietowanych kobiet i 83% badanych mężczyzn. Pomimo tak częstych wśród ratowników decyzji o udzielaniu pomocy, mimo zagrożenia własnego życia, równie często zdarzają się jednak sytuacje, kiedy ratownicy odmawiają udzielenia pomocy. Więcej niż połowa ankietowanych choć raz odmówiła pacjentowi udzielenia pomocy z powodu agresywnego psa. Powyższe wyniki mogą świadczyć o tym, jak często zdarzają się sytuacje, kiedy ratownik staje przed wyborem: zdrowie pacjenta czy bezpieczeństwo zespołu. Zagrożenie jest dosyć poważne, ponieważ aż 61% ratowników biorących udział w badaniu przyznaje, że zostało kiedykolwiek zaatakowanym przez psa.