Ostry zespół wieńcowy w przebiegu napadowego migotania przedsionków – analiza przypadku

Ostry zespół wieńcowy przebiegający z migotaniem przedsionków z szybką odpowiedzią komór jest jednym z zaburzeń rytmu serca, które wymaga szczególnego postępowania z pacjentem. Należy zastosować terapię mającą na celu zwolnienie szybkiego rytmu serca, a następnie, po osiągnięciu normokardii, ocenić zapis pod kątem obecności cech niedokrwienia mięśnia sercowego. U takiego pacjenta kluczowe jest wdrożenie postępowania adekwatnego dla ostrego zespołu wieńcowego i przetransportowanie go do najbliższego (biorąc pod uwagę kryterium czasowe) ośrodka wyspecjalizowanego w udzielaniu świadczeń w zakresie kardiologii interwencyjnej.

Zarówno ostry zespół wieńcowy będący wyrazem zamknięcia naczynia wieńcowego, jak i napadowe migotanie przedsionków z szybką odpowiedzią komór są niewątpliwie stanami zagrożenia życia i wymagają wdrożenia działań mających na celu udzielenie pacjentowi natychmiastowej pomocy medycznej. Należy podkreślić, że rzadko spotyka się w praktyce klinicznej w warunkach zespołu ratownictwa medycznego (ZRM) pacjenta, który pierwotnie, bez wcześniejszego wywiadu chorobowego, doznaje napadowego migotania przedsionków przebiegającego z bólem o charakterze wieńcowym w klatce piersiowej (wraz z obecnymi cechami elektrokardiograficznymi ostrego zespołu wieńcowego).

Powód wezwania

Podstawowy zespół ratownictwa medycznego w składzie dwuosobowym: ratownik medyczny (koordynator zespołu) oraz ratownik medyczny (kierowca) został zadysponowany do pacjenta znajdującego się u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Gabinet lekarza oddalony jest od miejsca stacjonowania ZRM około 15 km. Powodem wezwania był ból w klatce piersiowej z napadowym migotaniem przedsionków.