Pacjent geriatryczny – specyfika rozpoznawania stanu zagrożenia życia

Rozpoznawanie stanu zagrożenia życia u pacjenta w wieku podeszłym obarczone jest wieloma trudnościami. Dotyczą one głównie tempa postawienia diagnozy i wdrożenia szybkiego postępowania ratowniczego. Pacjent geriatryczny może znaleźć się w stanie zagrożenia życia podczas przebiegu chorób przewlekłych. Należy pamiętać, że zarówno sam przebieg chorób wieku geriatrycznego, jak i objawy stanu zagrożenia życia mogą być u osoby starszej niecharakterystyczne. Tylko całościowe i indywidualne podejście do pacjenta będzie sprzyjało szybkiemu rozpoznaniu i wdrożeniu skutecznego postępowania. Zgromadzenie wiarygodnych danych, dobra znajomość stanów zagrożenia życia seniorów, dokładna analiza objawów i szybkość działania w dużej mierze decydują o trafności rozpoznania i efektywności leczenia, niejednokrotnie chroniąc seniora przed utratą zdrowia, a nawet życia.

Słowa kluczowe: pacjent geriatryczny, stan zagrożenia życia, odmienności

Od dłuższego czasu zauważalny jest znaczny proces starzenia się społeczeństwa. Wynika to m.in. z wydłużenia się życia. Przekłada się to na częstsze hospitalizacje oraz interwencje zespołów ratownictwa medycznego (ZRM). Rozpoznawanie stanu zagrożenia życia u pacjenta w wieku podeszłym obarczone jest wieloma trudnościami. Dotyczą one głównie tempa postawienia diagnozy oraz wdrożenia szybkiego postępowania ratowniczego. Należy również zwrócić uwagę na różnice w organizmie osoby w podeszłym wieku, w szczególności na proces degeneracyjny narządów i układów. Tylko znaczne umiejętności w stosowaniu diagnostyki zagrożeń, szybkiego rozpoznania stanu nagłego u pacjenta geriatrycznego i wdrożenie odpowiednich procedur terapeutycznych mogą przyczynić się do poprawy ogólnego dobrostanu, zmniejszenia powikłań oraz spadku śmiertelności.