Pacjent tonący ‒ współpraca służb ratunkowych i zespołu ratownictwa medycznego

Z powodu działania wody na skórę i okoliczne tkanki dochodzi do obrzęku dystalnych części kończyn. Stąd urządzenie BIG może okazać się przydatne podczas nieskutecznej próby podjęcia dostępu dożylnego metodami klasycznymi. Należy sprawdzić i oszacować ilość zapasu tlenu w przypadku zużycia maksymalnego, jak i standardowego. Ten przedział pozwoli określić czas, jaki w miejscu wezwania może spędzić ZRM, zabezpieczając funkcje życiowe pacjenta. Drogi oddechowe, a w razie konieczności ich zabezpieczenie, dostęp do klatki piersiowej i w razie potrzeby zapewnienie jej wysokiej jakości kompresji oraz dostęp donaczyniowy to meritum postępowania w pierwszym kontakcie z pacjentem. Szczególnie warto zatroszczyć się o elementy fundamentalne, ponieważ w przypadku potwierdzenia NZK, reakcja ZRM i ewentualna skuteczność podjętych działań będzie szybsza, a tym samym zwiększy szanse poszkodowanego na przeżycie. Postępowanie z pacjentem w stanie NZK po epizodzie tonięcia będzie specyficzne, także ze względu na traktowanie go jako pacjenta urazowego. Należy być przygotowanym, także sprzętowo, do adekwatnego zabezpieczenia dróg oddechowych – np. intubowania pacjenta z założonym wcześniej przez interweniujące jednostki kołnierzem ortopedycznym w przypadku potwierdzenia konieczności jego zastosowania przez ZRM. W związku z coraz szerszą dostępnością wideolaryngoskopów w ramach ZRM warto przygotować się również na ich ewentualne użycie w przypadku trudności z zaopatrzeniem dróg oddechowych lub być przygotowanym na użycie sprzętu zaawansowanego, który daje wyższy odsetek skuteczności intubacji. Urządzeniem bardzo często wykorzystywanym w przypadku interwencji dotyczących osób tonących jest również ssak mechaniczny z kompletem cewników. W zależności od czasu i okoliczności przebywania pacjenta pod wodą będzie dochodzić do zalania w pierwszej kolejności przede wszystkim układu pokarmowego – warto przypomnieć w tym punkcie, że pacjent tonący przede wszystkim połyka wodę, a sam mechanizm krztuszenia i zatrzymania oddechu może wynikać nie tyle z dostania się wody do układu oddechowego, co z reakcji odruchowego pobudzenia