Podstawy ochrony prawnej personelu PRM podczas udzielania świadczeń zdrowotnych oraz działań podejmowanych poza systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne w ramach pełnionej funkcji lub wykonywanych czynności

Prawnokarna ochrona ratowników medycznych

Ciągle jeszcze istnieje nazbyt mała świadomość, że lekarz systemu i ratownik medyczny podlegają ochronie prawnej i jakikolwiek rodzaj przemocy, werbalnej czy pozawerbalnej, jest ścigany przez prawo i surowo karany. Tyle w teorii. Praktyka bardzo często okazuje się jednak zgoła inna, zwłaszcza jeśli napastnik dopuszcza się „jedynie” przemocy werbalnej, która w dalszym ciągu nie jest traktowana sensu stricto jako przemoc, o czym była mowa. Polskie prawo gwarantuje członkom zespołu PRM-u i SOR-u zapisaną w odpowiednich przepisach prawnokarną ochronę.

Syntetyczna analiza odpowiednich regulacji pozwoliła na enumeratywne wyodrębnienie obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa (ryc. 1).

W interesującej nas kwestii, bodaj jednym z najważniejszych (z punktu widzenia ratowników medycznych), jest przepis artykułu artykułu 5 ust. 1 Ustawy o PRM, zgodnie z brzmieniem którego: „osoba udzielająca pierwszej pomocy albo kwalifikowanej pierwszej pomocy, osoba wchodząca w skład zespołu ratownictwa medycznego, osoba udzielająca świadczeń zdrowotnych w szpitalnym oddziale ratunkowym, dyspozytor medyczny podczas wykonywania swoich zadań, wojewódzki koordynator ratownictwa medycznego wykonujący zadania, o których mowa w art. 29, wojewódzcy koordynatorzy ratownictwa medycznego ust. 5, oraz krajowy koordynator ratownictwa medycznego wykonujący zadania, o których mowa w art. 20a krajowy koordynator ratownictwa medycznego ust. 3, korzystają z ochrony przewidzianej w Ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1444 i 1517) dla funkcjonariuszy publicznych”.

Nie oznacza to jednak, że lekarz systemu lub ratownik medyczny są owymi funkcjonariuszami,