Ratowanie ludzkiego życia w strefie niebezpiecznej – badanie ankietowe w aglomeracji krakowskiej

Strefa niebezpieczna

Współpraca Państwowej Straży Pożarnej i Zespołów Ratownictwa Medycznego ma charakter komplementarny, a służby te wzajemnie uzupełniają swoje działania. Szczególnym miejscem, w którym spotykają się ratownicy medyczni i strażacy, jest strefa niebezpieczna, a więc miejsce, w którym występuje narażenie na czynniki stanowiące wysokie ryzyko niebezpieczeństwa dla ratujących i ratowanych, takie jak m.in. wysoka temperatura, toksyczne gazy, zadymienie, uszkodzone konstrukcje budowlane podczas katastrof budowlanych, a także skażenie biologiczne i chemiczne.

W literaturze podkreśla się, jak dużym ryzykiem dla życia i zdrowia ratowników obarczone są działania ratownicze prowadzone w strefie niebezpiecznej w zdarzeniach o charakterze skażenia chemicznego (5).

Wysokim ryzykiem, z uwagi na nieprzestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, obarczone są także działania gaśnicze (6). Dla bezpieczeństwa ratowników niezbędne jest wówczas prowadzenie odpowiedniego monitorowania niebezpieczeństw i oceny stanu zdrowia ratowników w czasie akcji ratowniczo-gaśniczych. Ponieważ sytuacje nagłego zagrożenia życia i zdrowia, do których dochodzi w strefie niebezpiecznej, przybierają nieraz bardzo niespodziewany przebieg, niezbędny jest szereg działań potrzebnych do ich sprawnego i bezpiecznego prowadzenia. Dlatego zagadnienie ratowania ludzkiego życia w strefie niebezpiecznej wymaga szczególnej analizy od strony organizacyjnej, medycznej i prawnej.