Szeroki QRS, czyli jaki? Umiejętność rozpoznawania patologicznej morfologii zespołu QRS jako istotny element oceny EKG

Autorzy niniejszego artykułu podejmują w nim tematykę szerokiego QRS. Omówiono podstawowe zjawiska elektryczne występujące w sercu, samą charakterystykę zespołu QRS czy patologiczny obraz zespołu QRS z podziałem na komorowe zaburzenia rytmu serca, bloki odnóg pęczka Hisa czy preekscytację.

Słowa kluczowe

zespół QRS, ocena EKG, patologiczna morfologia

Elektrokardiografia (EKG) jest jednym z podstawowych badań wykonywanych przez zespoły ratunkowe, zarówno na etapie przedszpitalnym, jak i wczesnoszpitalnym. Prawidłowe wykonanie oraz interpretacja zapisu pracy serca wymagają znajomości podstaw fizjologii człowieka dotyczących funkcjonowania mięśnia sercowego oraz generowanych przez niego impulsów nerwowych. Ta elementarna wiedza pozwala na korelację czynności układu sercowo-naczyniowego z występującymi objawami chorobowymi, które mogą sugerować występowanie stanu nagłego zagrożenia zdrowotnego.

Zgodnie z wytycznymi ACC AHA (ang. American College of Cardiology, American Heart Association), klasa I zaleceń, EKG należy wykonać u osób:

a) z już rozpoznaną chorobą układu sercowo-naczyniowego – w celu analizy nowych zmian lub nieprawidłowości,
b) z podejrzeniem lub ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia choroby układu sercowo-naczyniowego, w tym z objawami mogącymi sugerować taką chorobę, np.: ból w klatce piersiowej, duszność, kołatanie serca, omdlenie, zaburzenia świadomości,
c) bez objawów i bez zwiększonego ryzyka wystąpienia choroby sercowo-naczyniowej, jeśli:

• ukończyły 40. r.ż. (podczas wykonywania okresowych badań lekarskich),