Tlenek węgla – działania ratownicze funkcjonariuszy PSP, ZRM i leczenie szpitalne

Wspólne działanie funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej i zespołów ratownictwa medycznego to kluczowe ogniwo w łańcuchu przeżycia w przypadku zatrucia tlenkiem węgla. Priorytetem w takiej sytuacji jest niewątpliwie przerwanie ekspozycji poszkodowanego na działanie gazu. Bezpieczna i szybka ewakuacja przeprowadzona przez funkcjonariuszy PSP umożliwia przekazanie poszkodowanego ZRM-owi, który, monitorując jednocześnie stan pacjenta, wdroży niezbędne medyczne czynności ratunkowe i zapewni transport do odpowiedniego podmiotu leczniczego. W tym przypadku istotne znaczenie ma wczesne wdrożenie tlenoterapii o dużym przepływie. Edukowanie społeczeństwa w zakresie zagrożeń, jakie niesie ze sobą emisja tlenku węgla, może znacząco zmniejszyć liczbę zatruć i śmierci w ich wyniku.

Słowa kluczowe

tlenek węgla, zatrucie tlenkiem węgla, PSP, ZRM

Tlenek węgla (CO) nie bez powodu określany jest mianem cichego zabójcy. To jeden z najbardziej toksycznych gazów, którego oddziaływanie stanowi bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia. Wykrycie obecności tlenku węgla (który jest bezwonny i bezbarwny) bez specjalnych urządzeń pomiarowych jest właściwie niemożliwe. Osoby mające kontakt z tym gazem nie są tego faktu świadome; prowadzi to do zatrucia, a przy braku podjęcia wczesnej interwencji i medycznych czynności ratunkowych nawet do zgonu. Wezwanie do zdarzenia z podejrzeniem zatrucia tlenkiem węgla wymaga szybkiej reakcji i skutecznego działania – zarówno ze strony funkcjonariuszy PSP, jak i zespołów ratownictwa medycznego. Pomimo coraz większej wiedzy społeczeństwa na temat zagrożenia, jakim jest tlenek węgla, oraz sposobów na wykrycie jego obecności, co roku zdarza się wiele przypadków zatrucia tym gazem, które nierzadko kończą się tragicznie.