Urazy czaszkowo-mózgowe u dzieci

Należy jasno oddzielić krwiaki pourazowe od samoistnych śródmózgowych, gdyż ich leczenie jest zasadniczo inne. Wspólne dla nich jest to, że są obecne w samym mózgu. Najczęściej różnią się lokalizacją, pourazowe położone na granicy istoty białej i szarej, częściej w płatach czołowych, skroniowych czy ciemieniowych. Samoistne w jądrach podkorowych, często z przebiciem do układu komorowego. O ile leczenie krwiaków samoistnych niezależnie od wielkości jest farmakologiczne, o tyle krwiaki śródmózgowe pourazowe wymagają zabiegu operacyjnego. Symptomatologia jest też dosyć charakterystyczna. O ile krwiak samoistny jest najczęściej związany z przeciwstronnym niedowładem lub porażeniem połowiczym kończyn, o tyle pourazowe krwiaki są związane z lokalizacją, czyli zaburzeniami zachowania (czoła), padaczką i afazją (skroń).

Pierwotne i wtórne uszkodzenie mózgu

Pierwotnym uszkodzeniem mózgu nazywa się te obrażenia, których ofiara doznaje w momencie urazu. I są one poza możliwościami terapeutycznymi ZRM. Obejmują lekkie urazy, przebiegające z krótkotrwałą utratą przytomności, jak i ciężkie, które powodują długotrwały i głęboki stan nieprzytomności z towarzyszącymi objawami ogniskowymi.

Wtórne uszkodzenia mózgu mogą nastąpić w różnym czasie od urazu, a jego ciężkość jest uzależniona od uszkodzenia pierwotnego.