USG nerwu wzrokowego – pośrednia ocena podwyższonego ciśnienia śródczaszkowego

Ultrasonograficzna ocena pomiaru osłonki nerwu wzrokowego zastosowana jako badanie przesiewowe jest bardzo pomocnym narzędziem oraz uzupełnieniem badania fizykalnego pacjentów w Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych. W niniejszej pracy przedstawiono opis przypadku zastosowania USG nerwu wzrokowego u pacjenta nieprzytomnego, uzyskując potwierdzenie w wynikach tomografii komputerowej głowy.

Słowa kluczowe

USG nerwu wzrokowego, wzrost ciśnienia śródczaszkowego, emergency ultrasonography

Osłonka nerwu wzrokowego jest elementem przedłużenia opony twardej i przebiega od siatkówki oka aż do skrzyżowania wzrokowego. Połączenie osłonki nerwu wzrokowego oraz przestrzeni podpajęczynówkowej wewnątrz czaszki przekłada się bezpośrednio na reakcję osłonki na zmiany ciśnienia śródczaszkowego (ICP). Osłonka nerwu wzrokowego jest elementem końcowym śródczaszkowej przestrzeni podpajęczynówkowej i wzrost ciśnienia śródczaszkowego można uwidocznić za pomocą ultrasonografii, dokonując pomiaru szerokości osłonki nerwu wzrokowego (ONW).

Ultrasonografia

Na przełomie lat 80. i 90. wykazywano już zainteresowanie tym badaniem, ponieważ pojawiły się wtedy pierwsze doniesienia opisujące korelacje wzrostu ciśnienia śródczaszkowego i szerokości nerwu wzrokowego. Rok 2002 był przełomowy w tym zakresie, ponieważ powstały dwa duże badania, które przyczyniły się do stworzenia techniki badania oraz ustalenia prawidłowych szerokości osłonki nerwu wzrokowego. Wykazano także korelacje przeprowadzonych pomiarów za pomocą USG i TK. Mając na uwadze coraz większą liczbę pacjentów przybywających na SOR, można potraktować USG osłonek nerwu wzrokowego jako formę badania przesiewowego. Pacjenci z tępymi urazami głowy, pacjenci pod wpływem alkoholu, środków psychoaktywnych lub pacjenci nieprzytomni z powodu nieznanej przyczyny – u wszystkich tych osób potencjalnie możemy spodziewać się urazów śródczaszkowych.