Wbrew woli. Zgodnie z prawem. Współpraca Policji z zespołami ratownictwa medycznego

Wsparcie funkcjonariuszy Policji

Pojawienie się agresji w miejscu wezwania prowadzi do narażenia się ratowników lub pacjenta na niebezpieczeństwo. Dotyczą wezwań w scenariuszach przemocy domowej, bójek, eskalacji napięcia w zdarzeniach drogowych i wielu innych. Dlatego zdarza się, że już na etapie kontaktu z dyspozytorem numeru alarmowego podejmuje się decyzję o wezwaniu na wsparcie asysty funkcjonariuszy Policji. Także i w tym przypadku kluczowe znaczenie ma łańcuch przepływu rzetelnej oceny przy przyjęciu zgłoszenia. Informacja, która docelowo trafia do dyżurnego Policji, przekłada się na zalecenia dla policjantów przeprowadzających interwencję, weryfikację dostępności na ich wyposażeniu środków przymusu bezpośredniego w postaci chociażby: ręcznych miotaczy substancji obezwładniających, kajdanek czy przedmiotów przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej.

Takie interwencje pozwalają, w ramach współpracy służb, na właściwe zabezpieczenie miejsca zdarzenia i dają większy komfort działań zespołom ratownictwa medycznego. Jednak i w tym przypadku pojawiają się pytania. W jakim zakresie służby mają uczestniczyć w stosowaniu środków przymusu bezpośredniego? Czy funkcjonariusz może przebywać w karetce w trakcie udzielania medycznych czynności ratunkowych? Czy może w niej pozostać w trakcie transportu pacjenta do szpitala?

Zgodnie z prawem

Ze wspomnianej ustawy jasno wynika, że to właśnie lekarz, pielęgniarka lub ratownik medyczny (w zależności od miejsca udzielania świadczeń lub rodzaju zespołu ZRM) podejmują decyzję o zastosowaniu przymusu bezpośredniego, dlatego są odpowiedzialni za wybór odpowiedniego środka. Tym samym w przypadku współpracy służb funkcjonariusze policji powinni być dokładnie poinformowani przez personel medyczny o rodzaju środka, jaki ma być podjęty, momencie rozpoczęcia i zaprzestania jego stosowania. Dokładne techniki, chwyty i sposób wykonania, na przykład przytrzymania lub obezwładnienia, wynikają ze szkoleń, z wiedzy oraz umiejętności policjantów. Jednak specyfika ich stosowania, związana z udzielaniem medycznych czynności ratunkowych, wymaga nadzoru przez medyków i powinni oni stale monitorować sytuację oraz oceniać wpływ zastosowanego środka na stan pacjenta.