Zasadność, skuteczność i bezpieczeństwo stosowania opaski uciskowej w środowisku cywilnym

Jeśli zaś chodzi o zasadność rutynowego użycia stazy taktycznej w warunkach cywilnych, należałoby analogicznie odnieść się do zgonów możliwych do uniknięcia, lecz tematowi temu w środowisku cywilnym nie poświęcono jak dotąd wiele uwagi. Nieliczne przeprowadzone na tym polu badania wykazały, że zjawisko to istotnie występuje także w warunkach cywilnych – odsetek zgonów możliwych do uniknięcia znajduje się zwykle w przedziale pomiędzy od 10,7% (9) do 12,9% (10) zgonów w wyniku urazów, brak jednak szczegółowych danych, które pozwoliłyby określić, jak wiele z nich było związanych z utratą krwi.

Wnioski

Powyżej wymienione badania dowodzą, że opaska uciskowa w pewnych sytuacjach może być wskazana nie tylko w medycynie pola walki, lecz także w cywilnym ratownictwie medycznym. Należy opracować wytyczne, które zapobiegać będą jej nieuzasadnionemu użyciu, jednak w przypadkach masywnych krwotoków zatamowanie upływu krwi przed wystąpieniem objawów wstrząsu hipowolemicznego jest czynnikiem decydującym o życiu pacjenta, a właśnie staza jest najskuteczniejszą i najszybszą, a ponadto względnie bezpieczną metodą kontroli krwotoków kończynowych.

Choć wymienione badania nie wykazały występowania negatywnych efektów stosowania opasek uciskowych, to jednak przedłużające się nadmiernie niedokrwienie i ucisk na nerwy z pewnością może być przyczyną działań niepożądanych. Zasadne wydaje się zatem stosowanie stazy jako środka pierwszego rzutu w przypadkach masywnych krwotoków kończynowych w celu jak najszybszego zatamowania upływu krwi, a następnie szybkie zastąpienie jej inną skuteczną metodą tamowania krwotoku – na przykład opatrunkiem hemostatycznym lub tzw. packingiem rany.