Zasady odpowiedzialności cywilnej ratownika medycznego

Ponadto zgodnie z art. 446 Kodeksu cywilnego jeżeli wskutek uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia nastąpiła śmierć poszkodowanego, zobowiązany do naprawienia szkody powinien zwrócić koszty leczenia i pogrzebu temu, kto je poniósł. Osoba, względem której ciążył na zmarłym ustawowy obowiązek alimentacyjny, może żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody renty obliczonej stosownie do potrzeb poszkodowanego oraz do możliwości zarobkowych i majątkowych zmarłego przez czas prawdopodobnego trwania obowiązku alimentacyjnego. Takiej samej renty mogą żądać inne osoby bliskie, którym zmarły dobrowolnie i stale dostarczał środków utrzymania, jeżeli z okoliczności wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego. Sąd może ponadto przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego stosowne odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej. Sąd może także przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Reasumując, wynagrodzenie za szkodę nie może przekroczyć stanu faktycznego strat, które zostały poniesione w wyniku działania lub zaniechania ratownika, a charakter jego odpowiedzialności zależny jest przede wszystkim od rodzaju stosunku prawnego, na podstawie którego wykonuje on swój zawód (umowa o pracę czy umowa cywilnoprawna).

W przypadku ratowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę co do zasady odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną pacjentowi przez działania lub zaniechania podjęte w ramach obowiązków pracowniczych ratownika ponosić będzie pracodawca. Głównym jednak ryzykiem, jakie ponosi ratownik w związku z wykonywaniem czynności zawodowych na podstawie umowy o pracę, jest odpowiedzialność wobec pracodawcy. Problematyka odpowiedzialności ratownika w przypadku kontraktowców jest bardziej skomplikowana. W treści umowy cywilnoprawnej zawieranej przez podmiot leczniczy z ratownikiem, której przedmiotem jest udzielanie świadczeń zdrowotnych, powinny się znaleźć zapisy (postanowienia) dotyczące zasad odpowiedzialności prawnej stron umów. Z reguły odpowiedzialność cywilna podmiotu leczniczego i ratownika wykonującego zawód na podstawie umowy cywilnej za szkody wyrządzone przy udzielaniu świadczeń będzie solidarna. Odpowiedzialność solidarna oznacza, że każdy (np. szpital i ratownik) odpowiada za całą szkodę (w pełnej wysokości). To pacjent jako poszkodowany decyduje o tym, czy pociągnie (pozwie) do odpowiedzialności cywilnej obydwa powyższe podmioty, czy tylko jednego z nich.