Zatrucie alkoholem etylenowym w praktyce podstawowego Zespołu Ratownictwa Medycznego

Fazy zatrucia

• Faza 1
  − trwająca do 12 godzin. Pierwsze objawy pojawiają się 30 min od
  spożycia glikolu, dotyczą głównie zaburzeń ze strony układu nerwowego.
  Początkowo objawy te podobne są do objawów upojenia alkoholem etylowym i
  dlatego rozpoznanie zatrucia glikolem w początkowej fazie może być
  trudne, a nawet niemożliwe. Należą do nich zaburzenia zborności i
  koordynacji ruchowej, niepokój, brak orientacji, rozdrażnienie, napady
  skurczów klonicznych, oczopląs poziomy rotacyjny. W tej fazie dochodzi
  do kumulacji metabolitów i pogłębiającej się kwasicy metabolicznej.
• Faza 2
  − trwająca do 24 godzin. Pojawia się hiperwentylacja z oddechem
  Kussmaula, może dojść do obrzęku płuc na tle niesercowym. Zaburzenia ze
  strony układu krążenia rozpoczynają się wraz ze wzrostem ciśnienia krwi
  oraz zaburzeniami rytmu serca, które są następstwem niewyrównanej
  kwasicy i hiperkaliemii.
• Faza 3 − dotyczy
  objawów działania nefrotoksycznego kwasu szczawiowego i trwa od 24 do 72
  godzin po zatruciu. Po 48 godzinach, a czasami w pierwszej dobie,
  dochodzi do ostrej niezapalnej niewydolności nerek, która może
  doprowadzić do zgonu pacjenta. W później fazie może dochodzić do
  obustronnego porażenia nerwu VII, IX i X. Późne efekty związane są z
  niedoborem witaminy B6 lub nadmiarem szczawianów wapnia w mózgu (3, 6,
  7, 8, 29, 30, 31).

Postępowanie w przypadku zatrucia

1. W przypadku podejrzenia skażonego środowiska glikolem, ewakuacja pacjenta powinna zostać wykonana przez Straż Pożarną.