Aktualna klasyfikacja napadów padaczkowych oraz wytyczne postępowania w stanie padaczkowym

Postępowanie przedszpitalne w stanie padaczkowym

Postępowanie na miejscu zdarzenia przez zespół ratownictwa medycznego (ZRM) obejmuje: zapewnienie przede wszystkim bezpieczeństwa choremu, czyli umieszczenie chorego z dala od przedmiotów niebezpiecznych, zabezpieczenie głowy przed urazem, ułożenie w pozycji bocznej, ocenę drożności dróg oddechowych, oddechu, układu krążenia (ABC), ocenę stanu przytomności w skali Glasgow (GCS), zebranie wywiadu od świadków zdarzenia – długość trwania napadu, choroby towarzyszące, padaczka, okoliczności wystąpienia napadu, czynniki prowokujące, przyjmowane leki, zaniechanie przyjmowania leków przeciwpadaczkowych, narażenie na substancje toksyczne i odurzające, alkohol, ryzyko zachłyśnięcia, ewentualne urazy głowy. ZRM powinien założyć wkłucie obwodowe, monitorować ciśnienie tętnicze, EKG, częstość akcji serca, ocenić SaO₂, wykonać pomiar glikemii, wyrównać zaburzenia metaboliczne, np. hipoglikemię, zabezpieczyć podstawowe funkcje życiowe pacjenta, ponadto w przypadku hipoksji należy zastosować tlenoterapię bierną, podać leki przeciw-drgawkowe, zapewnić szybki transport pacjenta do szpitala. W przypadku trudności z uzyskaniem dostępu dożylnego powinno się rozważyć inną możliwą drogę podania leków (per rectum, doszpikowo lub domięśniowo), tak, aby nie opóźniać rozpoczęcia leczenia przeciwdrgawkowego.

Odpowiednio wczesne postępowanie w SE jest niezbędne do przywrócenia prawidłowych funkcji życiowych, homeostazy oraz zapobiega nieodwracalnemu uszkodzeniu mózgu, a także pozwala uniknąć samoutrwalania się napadów i rozwoju lekooporności.