Alkohol w pracy ratownika medycznego – wybrane aspekty prawne

Badania na zawartość alkoholu w organizmie

Ratownik
może sam być poddany (jako podejrzany o popełnienie
przestępstwa/wykroczenia lub nietrzeźwość w pracy) lub uczestniczyć jako
profesjonalista w badaniu na zawartość alkoholu we krwi. Generalnie
kwestię badań na zawartość alkoholu we krwi reguluje Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi
(tekst jedn.: Dz.U. z 2018 r., poz. 2137), w skrócie zwana u.w.t.p.a. W
świetle prawa (art. 47 u.w.t.p.a.), jeżeli zachodzi podejrzenie, że
przestępstwo lub wykroczenie zostało popełnione po spożyciu alkoholu,
osoba podejrzana może być poddana badaniu koniecznemu do ustalenia
zawartości alkoholu w organizmie, w szczególności zabiegowi pobrania
krwi. Zabiegu pobrania krwi dokonuje osoba posiadająca odpowiednie
kwalifikacje zawodowe (np. ratownik medyczny).

Alkohol w pracy - badanie stanu trzeźwości pracownika

Zgodnie
z art. 17 u.w.t.p.a. kierownik zakładu pracy (np. dyrektor szpitala)
lub osoba przez niego upoważniona mają obowiązek niedopuszczenia do
pracy pracownika, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że stawił się
on do pracy w stanie po użyciu alkoholu albo spożywał alkohol w czasie
pracy. Okoliczności stanowiące podstawę decyzji powinny być podane
pracownikowi do wiadomości. Na żądanie kierownika zakładu pracy, osoby
przez niego upoważnionej, a także na żądanie pracownika, badanie stanu
trzeźwości pracownika przeprowadza uprawniony organ powołany do ochrony
porządku publicznego (np. policja). Zabiegu pobrania krwi dokonuje osoba
posiadająca odpowiednie kwalifikacje zawodowe.