Arytmie nadkomorowe - cechy w badaniu fizykalnym i EKG - Strona 3 z 3 - ratownicy24.pl

Wyszukaj w serwisie

Arytmie nadkomorowe – cechy w badaniu fizykalnym i EKG

Zespół Wolffa-Parkinsona-White’a (WPW) jest najczęstszym występującym typem preekscytacji. Wynika z bezpośredniego połączenia pomiędzy przedsionkami a komorami. Droga taka może znajdować się w miejscu, gdzie tkanki przedsionków i komór stykają się ze sobą.

Występują dwa typy AVRT:

  • ortodromowy: z wąskimi zespołami QRS (jeżeli nie jest powikłany blokiem odnogi pęczka Hisa), najczęstszy typ AVRT (90-95%),
  • antydromowy: z szerokimi zespołami QRS.

Częstoskurcz przedsionkowo-komorowy z prawidłowym zespołem QRS jest typem ortodromowym – częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. Najczęściej występującym rodzajem AVRT jest typ ortodromowy z szybko przewodzącą drogą dodatkową. Impuls z przedsionków do komór przedostaje się jedynie drogą fizjologiczną, czyli przez węzeł przedsionkowo-komorowy, pęczek Hisa, a z komór do przedsionków – poprzez dodatkową drogę przewodzenia.

W zapisie EKG: rytm serca miarowy, o częstości od 150-250/min, zespół QRS zwykle wąski (jeżeli nie ma bloku odnogi pęczka Hisa), załamki P [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.
Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Reklama
Poznaj nasze serwisy