Badanie ultrasonograficzne pacjenta urazowego w praktyce ZRM

Wykonanie badania

Pacjent, u którego zamierzamy wykonać badanie eFAST, powinien znajdować się w pozycji leżącej na plecach, z nieznacznie uniesionym wezgłowiem lub też na płasko, jeżeli jest unieruchomiony, np. na desce ortopedycznej. Jest to optymalna pozycja do poszukiwania wolnego płynu w jamach ciała, jak i cech odmy opłucnowej. Do wykonania badania może posłużyć dowolny aparat USG z głowicą typu convex. W przypadku jej niedostępności można zastosować głowicę typu sector, jednak wykonanie badania ze względu na parametry głowicy będzie trudniejsze. Jeżeli aparat daje możliwość doboru presetów, czyli gotowych ustawień użytkownika, wybieramy ustawienia optymalne dla obrazowania brzucha lub pojawiający się w nowych urządzeniach dedykowany preset FAST/eFAST/Emergency (10).

Optymalna głębokość obrazowania na początek to ok. 15-17 cm, aczkolwiek ostatecznie będzie to zależne od konkretnego pacjenta i jego gabarytów.

Ocenie będzie podlegać sześć okolic ciała. Kolejność wykonania projekcji jest dowolna i często zależy od tego, do której przestrzeni w danej chwili będziemy mieli najlepszy dostęp z uwagi na wykonywanie innych procedur przez członków zespołu. Niezależnie, od której projekcji rozpoczniemy, podczas badania należy ocenić każdą ze wskazanych lokalizacji.

Projekcja podmostkowa na serce

W celu uzyskania tej projekcji głowicę umieszczamy pod wyrostkiem mieczykowatym. Czoło głowicy kierujemy pod kątem 45° względem tułowia, natomiast znacznik głowicy jest skierowany na prawy bark pacjenta. W ten sposób powinniśmy uzyskać obraz serca. Ocenie podlega worek osierdziowy pod kątem obecności wolnego płynu.