Bariery językowe w ratownictwie medycznym w czasach COVID-19. Czy aplikacja może pomóc?

Aplikacja – sposób działania

Aplikację opracowano w ścisłej współpracy z ratownikami medycznymi, co miało zapewnić jej maksymalną użyteczność i ergonomię. Literatura fachowa była oczywiście pomocna przy tworzeniu jej wstępnej koncepcji, ale nie mogła ona zastąpić wiedzy i doświadczenia, które do procesu rozwoju wnieśli ratownicy. Rozpoznawanie mowy i automatyczne tłumaczenie okazały się przy tym niepraktyczne, ponieważ w warunkach ratunkowych (hałas uliczny, inne odgłosy) zawodziło rozpoznawanie dialektów, słów fachowych i obcych. Gotowa aplikacja wykorzystuje stałe zwroty, które z założenia mają odzwierciedlać wszystkie możliwe scenariusze zastosowań. Pytania są sformułowane w taki sposób, aby obcojęzyczny rozmówca mógł na nie odpowiedzieć jednoznacznie z pomocą gestów (np. „tak”/„nie”). Przed użyciem aplikacja oferuje pacjentom krótkie wprowadzenie, wyjaśnia, czemu służy i instruuje, aby na pytania odpowiadać za pomocą określonych gestów. Jeśli gesty – odpowiedzi nie są jednoznacznie zrozumiałe dla ratowników medycznych, mogą oni uciec się do funkcji precyzyjniejszego powtórzenia pytania. Odpowiedzi pacjentów można udokumentować w aplikacji, a następnie przenieść do protokołu zastosowania ze specyfikacją czasową.

Wszystkie frazy są odtwarzane jako audio. Stwarza to możliwie naturalną sytuację komunikacyjną i umożliwia porozumiewanie z osobami z zaburzeniami rozumienia tekstu lub wadami wzroku. Dodatkowa opcja wyświetlania tekstu dużymi literami pozwala z kolei na komunikację na przykład z niedosłyszącymi pacjentami.