Choroba Hashimoto i choroba Gravesa-Basedowa w pracy ratownika medycznego

Choroba Hashimoto − co to jest?

Choroba Hashimoto wzięła swoją nazwę od nazwiska japońskiego chirurga Hakaru Hashimoto. Opisał on ją jako pierwszy w 1912 roku. Jest to inaczej przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy, które najczęściej odpowiada za niedoczynność. Bardzo często powoduje zmianę w rozmiarze tarczycy, najczęściej w postaci wola. Według szacunków cierpi na nią 2% populacji, z czego ponad 90% z nich to kobiety. Jest to choroba autoimmunologiczna. Nie jest znana jej przyczyna, lecz uważa się, że ogromny wpływ na zachorowanie mają predyspozycje genetyczne, dlatego warto spytać pacjenta o występowanie choroby pośród najbliższych krewnych. Pozostałe czynniki ryzyka wystąpienia objawów choroby tarczycy to stres oraz siedzący tryb życia i niezdrowa dieta. Nie poznano jeszcze mechanizmu, w którym organizm zaczyna atakować zdrową tarczycę poprzez limfocyty T walczące z komórkami pęcherzykowymi. Powoduje to nieodwracalne uszkodzenie miąższu tarczycowego.

Objawy choroby Hashimoto

Objawy tego schorzenia będą takie same jak w innych odmianach niedoczynności tarczycy. Jako że nie wykryto mechanizmu powstawania tej choroby, leczenie ogranicza się jedynie do zwalczania objawów braku hormonów wytwarzanych przez tarczycę, czyli trijodotyroniny i tyroksyny, oraz specjalistycznej diety. W związku z tym chory powinien udać się do dietetyka i ściśle przestrzegać porad żywieniowych. Należy wykluczyć z jadłospisu dania z dużą ilością cukrów i tłuszczów. Wiąże się to przede wszystkim z niemal całkowitym odstawieniem posiłków typu fast food. Zaleca się, by jeść niewielkie, zawierające dużo błonnika oraz jodu, lekkostrawne posiłki 4-5 razy dziennie. Chorzy ograniczają również gluten, który może mieć wpływ na dolegliwości związane z wieloma chorobami autoimmunologicznymi, w tym również zapalenie tarczycy typu Hashimoto.