Czy standaryzacja wyposażenia wpływa na ergonomię pracy w systemie PRM?

System Państwowe Ratownictwo Medyczne (PRM), skupiony na rozproszonych podmiotach organizacyjnych, czyli dysponentach poszczególnych rodzajów Zespołów Ratownictwa Medycznego (ZRM), boryka się z problemem wynikającym z braku unormalizowania i ujednolicenia wyposażenia wykorzystywanego do prowadzenia Medycznych Czynności Ratunkowych (MCR). Problem ten dotyczy nie tylko standaryzacji zabudowy pojazdu specjalistycznego, jakim jest ambulans, ale również ekwipunku mobilnego zabieranego do działań poza pojazdem. Różnorodność sprzętu i jego ulokowania w plecakach czy torbach ratowniczych powoduje często kłopoty z odnalezieniem i wykorzystaniem do działań przy pacjencie adekwatnego wyposażenia, koniecznego do zastosowania w określonej terapii. Zasadne zatem jest wprowadzenie (na podstawie proponowanych zmian dotyczących tworzenia struktur organizacyjnych) takich rozwiązań, które doprowadziłyby do ujednolicenia zabudowy pojazdów specjalistycznych wykorzystywanych przez ZRM, ich wyposażenia i ulokowania sprzętu medycznego oraz znajdujących się tam zestawów do określonej terapii wykorzystywanych w pojeździe, jak i poza nim oraz w miejscu pobytu pacjenta w momencie wystąpienia zdarzenia wymagającego interwencji ZRM. Dzięki takim rozwiązaniom można docelowo wpłynąć na poprawę ergonomii pracy personelu medycznego działającego w ambulansie i poza nim. Zmiany te mogą również przyczynić się do poprawy jakości wykonywanych MCR oraz, co ważne w dzisiejszych czasach, spowodować korzyści finansowe w przypadku realizacji planu zakupów określonego sprzętu medycznego czy też samych pojazdów specjalistycznych.

Słowa kluczowe

Państwowe Ratownictwo Medyczne, standaryzacja wyposażenia, zespoły ratownictwa medycznego, ergonomia pracy