Drożność dróg oddechowych z perspektywy podstawowego zespołu ratownictwa medycznego ‒ cz. III

6. Zrotuj rurkę o 180 stopni, wykonując ruch „peryskopowy”, tak by wypukłość była skierowana do podniebienia, i kontynuuj zakładanie aż kołnierz (kryza) oprze się o przednie zęby ‒ fot. 6.

7. Wprowadzając rurkę pod bezpośrednią kontrolą wzroku, można posłużyć się szpatułką, by odchylić/ucisnąć język. Jest to preferowana metoda, bezpieczna zarówno u dorosłych, jak i dzieci (u noworodków, niemowląt i dzieci do 8. roku życia rurki NG wprowadza się zgodnie z anatomią, tj. krzywizną skierowaną do podniebienia – bez konieczności rotowania rurki o 180 stopni).

8. Ocenić prawidłowość założenia, ustabilizować.

9. Niezwłocznie usunąć, jeżeli pojawią się odruchy obronne/gardłowe (bez rotacji, w stronę podbródka).

Wady, powikłania:

• za długa rurka UG dociska nagłośnię do krtani, powodując zwiększone podrażnienie struktur anatomicznych krtani, co może skutkować wymiotami, skurczem krtani czy całkowitą niedrożnością dróg oddechowych;
• za krótka rurka UG nieskutecznie odsuwa język od tylnej ściany gardła i nie spełnia swojej funkcji;