Edukacja ratowników medycznych w zakresie zagrożeń środowiskowych

W procesie kształcenia ratowników medycznych brakuje dostępu do praktycznej wiedzy związanej z takimi sytuacjami klinicznymi, jak: porażenie piorunem, oparzenia, drgawki z przegrzania, udar cieplny (śpiączka termiczna), udar słoneczny, wyczerpanie cieplne, odmrożenia, hipotermia, podtopienie, ukąszenie przez węża jadowitego oraz zwierzęta tropikalne, choroba dekompresyjna oraz choroba wysokościowa. Choć powyższe sytuacje zdarzają się stosunkowo rzadko, to wśród ratowników medycznych w Polsce tworzą się grupy pasjonatów specjalizujących się w zagrożeniach środowiskowych. Warto, aby w procesie kształcenia przyszli ratownicy mieli realny kontakt ze specjalistami w dziedzinie ratownictwa terenowego WOPR, GOPR, ratownictwa górniczego i jaskiniowego oraz morskiego – nie tylko w zakresie teorii, ale również praktyki w terenie.

Słowa kluczowe

ratownik medyczny, zagrożenia środowiskowe, edukacja

Wiedza ratowników medycznych na temat zagrożeń środowiskowych wydaje się być wciąż niedostateczna – szczególnie w aspekcie praktycznym. W procesie kształcenia ratowników medycznych często brakuje zagadnień związanych z zagrożeniami środowiskowymi. W programie studiów przewidziany jest co prawda przedmiot ratownictwo sprawnościowe z elementami ratownictwa specjalistycznego, ale medykom w dalszym ciągu brakuje dostępu do praktycznej wiedzy związanej z takimi sytuacjami klinicznymi, jak: porażenie piorunem, oparzenia, drgawki z przegrzania, udar cieplny (śpiączka termiczna), udar słoneczny, wyczerpanie cieplne, odmrożenia, hipotermia, podtopienie, ukąszenie przez węża jadowitego oraz zwierzęta tropikalne, choroba dekompresyjna czy choroba wysokościowa.