EKG w pediatrii. Analiza EKG u dzieci – cz. II

EKG jest bardzo ważnym elementem badania pacjentów pediatrycznych z różnymi chorobami wieku dziecięcego, w tym bez klinicznych objawów choroby serca. Prawidłowa  interpretacja EKG wykonanego u dziecka wymaga znajomości morfologii poszczególnych załamków, odstępów i odcinków. Ta wiedza w połączeniu z ciężką pracą i wielokrotnymi próbami interpretacji EKG jest kluczem do postawienia prawidłowej diagnozy.

Słowa kluczowe

EKG, EKG w pediatrii, analiza EKG

Przedstawiamy Państwu drugą część EKG w pediatrii, w której zajmiemy się analizą poszczególnych fragmentów krzywej EKG. Do oceny zapisów EKG konieczna jest umiejętność identyfikacji załamków oraz łączących je odcinków, a także woltażu i osi załamków (szczególnie zespołu QRS). Papier milimetrowy stanowi dla badacza cechę, dzięki której jest w stanie obliczyć wartości algebraiczne poszczególnych składowych krzywej oraz odnieść uzyskane wyniki do aktualnych rekomendacji dotyczących norm interpretacji EKG w pediatrii. Zawsze jednak należy wziąć pod uwagę zmiany zachodzące w EKG związane z rozwojem dziecka (opisywane przez autorów w części pierwszej).

Zasady analizy zapisu elektrokardiograficznego u dzieci są identyczne jak u dorosłych. W medycynie ratunkowej nie ma jednego zalecanego standardu oceny zapisu EKG. Wybór metody lub techniki interpretacji zostawia się badaczowi. Jednak prawidłowy elektrokardiogram zmienia się od urodzenia do wieku dorosłego, największe zmiany następują w pierwszym roku życia. Stopniowo, wraz z rozwojem dziecka, zwalnia rytm serca, wydłużają się mierzone w EKG odstępy i czasy trwania załamków i zespołów QRS, przestaje dominować prawa komora na rzecz lewej, a po ukończeniu 8.-10. roku życia w odprowadzeniu V1 załamki T mogą zmienić polarność z ujemnych na dodatnie. Oceniane parametry należy więc odnosić do norm dla wieku (1). Poniżej prezentujemy jedynie zakres norm dla poszczególnych cech krzywej EKG, które z punktu widzenia medycyny ratunkowej uznaliśmy za najbardziej istotne. Obecnie medycyna ratunkowa jest dynamicznie rozwijającą się dziedziną medycyny, a w sytuacji, kiedy coraz to młodsze dzieci ulegają zachorowaniu na ciężkie choroby układu krążenia, sama znajomość podstawowych rytmów serca u dzieci nie jest już wystarczająca. Wszystkie osoby, które na co dzień zajmują się medycyną ratunkową, powinny umieć wykryć u dziecka patologie związane z funkcjonowaniem jego serca, szczególnie zaś te, które mogą w krótkim czasie bezpośrednio przyczynić się do zgonu dziecka (np. groźne arytmie komorowe,