EKG w pediatrii. Zaburzenia rytmu serca u dzieci – cz. IV

Najczęstsze przyczyny powstawania zaburzeń rytmu serca u dzieci

W każdym przypadku udzielający pomocy musi w pierwszej kolejności udrożnić drogi oddechowe, zapewnić optymalną wentylację i natlenowanie pacjenta, a w dalszej kolejności zaopatrzyć układ krążenia (ryc. 2).

Charakterystyka najczęstszych zaburzeń rytmu serca u dzieci

Autorzy dokonali podziału najczęstszych zaburzeń rytmu serca u dzieci z pominięciem analizy mechanizmów nagłego zatrzymania krążenia (NZK).

Podział i charakterystyka najczęstszych zaburzeń rytmu serca u dzieci z uwzględnieniem zaburzeń przewodnictwa (4):

I Arytmie nadkomorowe:

1. Fizjologiczna niemiarowość zatokowa zgodna z rytmem oddechu (sinus arrhythmia):
   • Prawidłowy rytm zatokowy wykazuje cykliczną zmienność zgodnie z rytmem oddechu – przyspiesza w czasie wdechu i zwalnia w czasie wydechu.
   • Różnica odstępów pomiędzy kolejnymi załamkami P fizjologicznie nie powinna przekraczać 160 ms.
   • Przekroczenie tej granicy świadczy o niemiarowości zatokowej, szczególnie często spotykanej u młodych sportowców (ryc. 3).
2. Tachykardia zatokowa (sinus tachycardia, ST):
   • Widoczne załamki P.
   • Odstęp PQ jest skrócony proporcjonalnie do zwiększenia się częstotliwości rytmu i mieści się w granicach normy.
   • Rytm komór jest rytmem miarowym – każdy załamek P jest przewiedziony.
   • Kiedy dominujący wpływ na rytm serca ma układ sympatyczny, niemiarowość oddechowa jest słabiej widoczna.
   • Należy zawsze zwrócić uwagę na przyczynę tachykardii zatokowej u dziecka – postępowanie w takim wypadku głównie opiera się na wytłumieniu lub zniwelowaniu czynnika wywołującego, np.: płaczu, rozdrażnienia, gorączki, utraty płynów, utraty elektrolitów, stresu (