Farmakoterapia bólu pourazowego – dlaczego metoksyfluran jest tak ważny w praktyce ratownika medycznego?

Skale bólu

Postępowanie przeciwbólowe u pacjenta po urazie w SOR-ze powinno być dostosowane do natężenia aktualnie odczuwanego przez chorego bólu (7, 8, 9). Wygodną opcją w początkowej fazie do momentu przeprowadzenia diagnostyki wydaje się również użycie metoksyfluranu ze względu na szybkie zakończenie działania po zaprzestaniu inhalacji, tym samym zmniejszenie ryzyka maskowania objawów. Do celów praktycznych należy przyjąć następujące przedziały bólu określone przy użyciu skali numerycznej (NRS) lub wzrokowo-analogowej (VAS):

a) ból niewielki: 1-3 w skali NRS/VAS,
b) ból umiarkowany: 4-6 w skali NRS/VAS,
c) silny ból: 7 i powyżej w skali NRS/VAS.

• Uśmierzanie bólu o niewielkim nasileniu: 1-3 w skali NRS lub VAS
  W przypadku bólu o niewielkim nasileniu należy zastosować jeden z nieopioidowych leków przeciwbólowych, tj. paracetamol, metamizol lub jeden z niesteroidowych leków przeciwzapalnych (ketoprofen, deksketoprofen, ibuprofen, nimesulid, naproksen, celekoksyb).
• Uśmierzanie bólu o umiarkowanym nasileniu: 4-6 w skali NRS lub VAS
  W przypadku bólu o umiarkowanym nasileniu należy zastosować połączenie nieopioidowych leków przeciwbólowych, tj. paracetamolu, metamizolu i jednego z niesteroidowych leków przeciwzapalnych z opiodami z II stopnia drabiny analgetycznej. W Polsce do leczenia bólu ostrego jest zarejestrowane również stałe połączenie do podawania doustnego zawierające w swoim składzie deksketoprofen z tramadolem.