Farmakoterapia nagłych stanów kardiologicznych w praktyce ratownika medycznego

Atropina

Atropina jest modelowym związkiem z grupy konkurencyjnych antagonistów receptorów muskarynowych, nazywanych również parasympatykomimetykami. Nazwa atropiny pochodzi od łacińskiej nazwy rośliny o dużej zawartości tej substancji, z której pierwotnie uzyskano ją po raz pierwszy – pokrzyk wilcza jagoda, czyli atropa belladonna. Małe dawki atropiny paradoksalnie powodują niewielkie zwolnienie częstości rytmu serca (o 4-8 uderzeń na minutę), szczególnie groźne przy skrajnej bradykardii. Większe dawki atropiny zwiększają częstość rytmu serca nawet o 30-40 uderzeń na minutę poprzez zablokowanie receptorów M2 w obrębie węzła zatokowo-przedsionkowego. Najsilniejsze działanie atropina wywołuje u młodych osób, przewyższając pobudzenie nerwu błędnego. Blokowanie atropiną wykorzystuje się również w przypadku odruchowego zwolnienia częstości rytmu serca wywołanego uciskiem zatok szyjnych lub cewnikowaniem serca. Atropina podnosi także szybkość przewodnictwa między przedsionkami a komorami, stąd wskazania co do jej podania w przypadku bloków przedsionkowo-komorowych i zatruciach glikozydami naparstnicy. Atropina w dawkach terapeutycznych nie wpływa znacząco na wartości ciśnienia tętniczego krwi, nie mniej jednak jej toksyczne dawki prowadzą do rozkurczu naczyń krwionośnych, mogącego prowadzić do hipotensji. Atropina powoduje [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas