Kardiowersja i elektrostymulacja w medycynie ratunkowej

Kardiowersja elektryczna

Specyficznym rodzajem elektroterapii jest kardiowersja elektryczna, a więc rodzaj defibrylacji zsynchronizowanej z załamkiem R. Poprzez uniknięcie wyładowania w okresie refrakcji względnej zmniejsza się ryzyko wywołania migotania komór, a w konsekwencji NZK (5). Procedurę tę wykonuje się u pacjentów niestabilnych hemodynamicznie, u których występuje co najmniej jeden z wymienionych wcześniej objawów niepokojących, bądź w sytuacji, gdy częstoskurcze miarowe zarówno z szerokimi, jak i wąskimi zespołami QRS są oporne na farmakoterapię. Większość defibrylatorów manualnych wykorzystywanych w ratownictwie medycznym posiada wbudowany przełącznik, który umożliwia dostarczenie energii, gdy na monitorze zostanie wykryty załamek R. Najczęściej urządzenie potwierdza to strzałką umieszczoną nad tym załamkiem. Kardiowersję elektryczną możemy wykonywać łyżkami defibrylatora, jak i elektrodami samoprzylepnymi. Druga z tych metod rekomendowana jest przez ERC. W celu zmniejszenia impedancji klatki piersiowej warto usunąć nadmierne owłosienie ze skóry pacjenta w miejscu umieszczenia elektrod. Spowoduje to efektywniejsze dostarczenie pożądanej energii do układu bodźcoprzewodzącego serca, a w efekcie zwiększenie szansy na powodzenie i konwersję rytmu do fizjologicznej częstotliwości. Kardiowersję elektryczną wykonuje się podobnie do [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas