Kardiowersja i elektrostymulacja w medycynie ratunkowej

Bradyarytmie

Bradykardią nazywamy czynność serca poniżej 60 uderzeń na minutę. Może ona mieć charakter fizjologiczny (np. u sportowców) oraz patologiczny. Spośród nieprawidłowych etiologii wyróżnia się w szczególności komponentę: kardiogenną (np. powstałą w wyniku niedokrwienia, uszkodzenia układu bodźcotwórczo-przewodzącego serca), niekardiogenną (odruch wazowagalny, niedoczynność tarczycy, patologicznie zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, hipoglikemia, hipotermia) oraz spowodowaną lekami (np. Ca-blokery, beta-blokery, digoksyna) (8). Występowanie bradykardii jest spowodowane zmniejszeniem aktywności węzła zatokowo-przedsionkowego (SN) bądź zaburzeniami przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (AV). Zmniejszenie aktywności SN występuje w bradykardii zatokowej jako efekt zwiększonego pobudzenia nerwu błędnego, zespole chorego węzła zatokowego oraz zahamowaniu zatokowym. Zaburzenia przedsionkowo-komorowe dzielimy na bloki: I stopnia, II stopnia typu Mobitz I i II oraz III stopnia (inaczej blok całkowity serca). Zaburzenie przewodnictwa w rodzaju bloku II stopnia typu Mobitz II i III stopnia są najczęściej bradyarytmiami powodującymi niestabilność hemodynamiczną pacjenta.

Przezskórna stymulacja elektryczna

W przypadku braku odpowiedzi na farmakoterapię z atropiny lub gdy jest mało prawdopodobne, że atropina będzie skuteczna [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas