Klasterowy ból głowy – zapomniane schorzenie

Postępowanie

Leczenie klasterowych bólów głowy to temat dość nieoczywisty. Problematyczne jest również samo leczenie bólu, gdyż ogólnodostępne leki w formie doustnej działają ze zbyt dużym opóźnieniem, by zwalczyć go przed jego samoistnym opóźnieniem. Postępowanie w ramach ZRM-u typu P polega na dokładnym wywiadzie neurologicznym, postawieniu wstępnego rozpoznania, a także farmakoterapii analgezyjnej w formie dożylnej, która działa znacznie szybciej niż stosowane przez pacjentów leki w formie tabletek.

Oprócz leków przeciwbólowych warto dodać tlenoterapię bierną 100-proc. tlenem w dużym przepływie. Zauważono, że tlen pomaga złagodzić ten typ bólów głowy. Nie wolno bagatelizować objawów manifestowanych przez pacjenta. Diagnostykę w warunkach szpitalnych należy przeprowadzić dokładnie, uwzględniając dokładny wywiad, w tym kwestie dotyczące występowania podobnego schorzenia w rodzinie, czynników wywołujących lub poprzedzających występowanie napadów oraz użycie diagnostyki obrazowej, by z całą pewnością wykluczyć występowanie stanów nagłych. Po potwierdzeniu diagnozy leczenie w przypadku klasterowych bólów głowy opiera się na lekach z grupy tryptany. To dokładnie ta sama grupa leków, która bywa wykorzystywana w leczeniu migreny. Są one dostępne m.in. w formie sprayu do nosa.

Statystyka

Ból tego typu, pojawiający się po raz pierwszy, pacjenci zgłaszają najczęściej w przedziale pomiędzy 10. a 30. rokiem życia. Wyraźnie częściej, bo aż dziewięciokrotnie, klasterowy ból głowy dotyczy mężczyzn niż kobiet. Jest to schorzenie rzadko występujące, gdyż występuje u zaledwie 0,1-0,4% populacji. Statystyka ta jest dość niedokładna. Jest to spowodowane faktem, że wiele przypadków klasterowych bólów głowy nie zostaje ostatecznie zdiagnozowanych.