Kontrapulsacja wewnątrzaortalna IABP w transporcie międzyszpitalnym
Decyzja o zastosowaniu wspomagania krążenia
Decyzja o zastosowaniu wspomagania krążenia powinna zostać podjęta stosunkowo szybko w rozwijającym się wstrząsie kardiogennym, celem uniknięcia nieodwracalnych zmian uszkodzenia wielonarządowego. Kontrapulsacja wewnątrzaortalna ma zastosowanie:
- w ostrym zawale serca powikłanym wstrząsem kardiogennym,
- we wspomaganiu serca w zespole małego rzutu serca z niewydolnością narządową,
- w ostrej niewydolności serca w przebiegu zapalenia mięśnia serca,
- u chorego niestabilnego, u którego wystąpiły powikłania mechaniczne, np. ostra niewydolność zastawki mitralnej lub pęknięcie przegrody międzykomorowej,
- gdy występują niepoddające się leczeniu uporczywe zaburzenia rytmu serca,
- w utrzymujących się cechach niedokrwienia mięśnia serca u chorego przygotowywanego do koronarografii lub PTCA.
Kryteria hemodynamiczne zastosowania IABP:
- wskaźnik sercowy CI (cardiac index) poniżej 1,8 l/min/m2,
- ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej PCWP (pulmonary capillary wedge pressure) powyżej 20 mmHg,
- ciśnienie skurczowe < 80 mmHg,
- narastająca kwasica metaboliczna,
- brak reakcji na progowe dawki leków inotropowych i rozszerzających,
- oliguria < 20 ml/h.
Oczekiwane następstwa zastosowania IABP:
- wzrost ciśnienia rozkurczowego o 25-53%,
- zwiększenie objętości wyrzutowej, wzrost rzutu serca o 15-20%,
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
Dołącz do nas! Dlaczego warto się zarejestrować:
- Zyskasz bezpłatny dostęp do wybranych artykułów z zakresu medycyny ratunkowej
- Otworzymy dla Ciebie wybrane video-szkolenia, dzięki którym na bieżąco zaktualizujesz swoją wiedzą
- Otrzymasz dostęp do tematycznych e-booków
- Zagwarantujemy Ci aktualizację kalendarium wydarzeń ratowniczych
- Zyskasz dostęp do wszystkich wywiadów z działu: „Z ratowniczym pozdrowieniem”
