Krew i jej znaczenie dla pacjentów Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa (RCKiK)

Przyczyny i celowość przeprowadzania transfuzji

Anemizacja, czyli spadek liczby erytrocytów i stężenia hemoglobiny, nazywana jest inaczej niedokrwistością. Najczęstszą przyczyną niedokrwistości jest niewłaściwa dieta i w takim przypadku do korekcji obniżonych wartości wystarczą proste metody, jak zmiana nawyków żywieniowych lub uzupełnienie witamin i składników mineralnych poprzez suplementację. Anemizacje znacznego stopnia, spowodowane chorobą podstawową lub utratą krwi, są leczone transfuzjami KKCz (ryc. 1).

Niektórzy pacjenci cierpiący z powodu chorób przewlekłych (choroby nowotworowe, autoimmunologiczne, przewlekła niewydolność nerek itp.) wymagają regularnych przetoczeń KKCz. Często są to biorcy skazani na transfuzje do końca życia.

Część zabiegów operacyjnych jest obciążona ryzykiem dużej utraty krwi, co oznacza, że poddawany im chory może wymagać przetoczeń w trakcie lub po zabiegu. W ramach przygotowań do tych zabiegów zabezpiecza się odpowiednią ilość jednostek KKCz w ramach rezerwy. Do zabiegów „potencjalnie krwawych” zalicza się niektóre operacje kardiologiczne, ortopedyczne, przeszczepy narządów itp.

Podniesienie poziomu hemoglobiny jest konieczne w przypadku masywnych krwawień (powstałych jako następstwo wypadków, ran postrzałowych, ciętych, oparzeń, prób samobójczych itd.). Bywają to sytuacje, w których od przetoczenia zależy życie osoby poszkodowanej.

Transfuzja KKCz uzupełnia liczbę erytrocytów w krwi obwodowej, niwelując odczuwalne efekty anemizacji. Co za tym idzie – przyczynia się do poprawy stanu fizycznego, a także samopoczucia biorcy.