Na ratunek rannemu pirotechnikowi

Zadaniem kombinezonu jest w głównej mierze ochrona operatora przed skutkami wybuchu, czyli odłamkami i wysoką temperaturą, a w następnej kolejności przed falą podciśnienia i nadciśnienia. Kombinezon jest zbudowany z materiału niepalnego, posiada specjalny rodzaj zamków, dzięki którym jego rozebranie nie zajmuje wiele czasu, oraz ochronę balistyczną, która w głównej mierze chroni klatkę piersiową operatora. Ponadto na miejscu zdarzenia, w którym doszło do skażenia chemicznego lub biologicznego, pirotechnik może kontynuować realizację działań minersko-pirotechnicznych, stosując wraz z kombinezonem system ochrony dróg oddechowych w postaci maski zasilanej powietrzem z butli. Kombinezon spełnia amerykańskie normy NIJ 0117.01 (US National Institute of Justice – NIJ), które dotyczą odłamkowania, uderzenia fali cieplnej nadciśnienia optyki i ergonomii, czyli wszystkich zagrożeń, przed którymi pirotechnik musi być chroniony podczas wykonywania zadań. Dzięki przeprowadzonym zajęciom usprawniono metody i taktykę ewakuacji rannych policjantów ze strefy czerwonej.

Pracujący w strefie niebezpiecznej policjanci są narażeni na obrażenia związane z wybuchem, którego epicentrum może znajdować się bardzo blisko operatora. W związku z tym tacy poszkodowani będą najczęściej zagrożeni politraumą. Najprawdopodobniej będą wymagali natychmiastowej pomocy ze względu na mnogie obrażenia ciała i bezpośredni stan zagrożenia życia. Środowisko udzielania pomocy może być niebezpieczne, w każdej chwili mogą wystąpić wybuchy wtórne, kolejne akty terroru, zadymienie, lokalne zarzewia ognia.

Obrażenia, z którymi ratownicy medyczni mogą się spotkać najczęściej, zostały podzielone na następujące bloki:

• obrażenia pierwszorzędowe (ang.