Obrażenia wojenne w cywilnej medycynie ratunkowej

Rana przestępcza czy rana samobójcza?

O samobójstwie zwykle świadczy pojedynczy postrzał w głowę z kierunkiem przebiegu pocisku od przodu do tyłu i do góry, ewentualnie postrzał w skroń również lekko skierowany do góry (i w korelacji z prawo- lub leworęcznością pacjenta). Ponadto w przypadku zabójstwa często są to postrzały wielokrotne i z większej odległości.

Należy zwrócić uwagę, że w warunkach cywilnych postrzał może być związany z użyciem nietypowej broni, np. urządzeń do uboju bydła, wbijania gwoździ, kołków czy zszywaczy, co jednak powoduje inny wygląd, lokalizację i rozległość uszkodzeń niż w przypadku postrzałów z broni palnej. Ponadto postrzały z broni gazowej, samodziałowej czy alarmowej raczej mają na tyle niewielką energię, że nie stanowią istotnego ryzyka poważnych uszkodzeń. Broń paintballowa może uszkodzić podatne na uszkodzenia miejsca, jak np. oczy, stąd wymóg stosowania odpowiednich zabezpieczeń podczas gry. Oczywiście w rękach osoby mającej intencję wyrządzenia innym krzywdy powyższe środki będą stanowiły zagrożenie, jednak będą wymagały bliższego podejścia napastnika do ofiary i najprawdopodobniej nieświadomości zagrożenia z jej strony.

Pomoc poszkodowanym podczas ataku terrorystycznego

W związku z ratowaniem osób, które doznały obrażeń na skutek zamachów terrorystycznych, kluczowe są trzy kwestie opisane poniżej (w świecie zachodnim sprawa wygląda inaczej niż w państwach, w których prowadzone są współcześnie wojny z terroryzmem). W zamachach terrorystycznych we współczesnym świecie zachodnim głównym mechanizmem urazu jest właśnie zranienie przy użyciu broni palnej.