Odma prężna jako stan bezpośredniego zagrożenia życia w praktyce ratownika medycznego

Postępowanie ratunkowe w podejrzeniu odmy prężnej:

1. Jeżeli poszkodowany ma założony wentylowy opatrunek uszczelniający, należy go rozszczelnić lub zdjąć.
2. Oznaczyć poziom saturacji pulsoksymetrem.
3. Położyć poszkodowanego na plecach lub w pozycji bezpiecznej na chorym boku, chyba że jest przytomny i musi siedzieć, aby utrzymać drożność dróg oddechowych w przypadku urazów twarzoczaszki.
4. Odbarczyć odmę poprzez nakłucie klatki piersiowej po stronie wystąpienia rany igłą/kaniulą w rozmiarze 14 G lub 10 G o długości 7-8 cm w V przestrzeni międzyżebrowej w linii pachowej przedniej (fot. 1) albo w II przestrzeni międzyżebrowej w linii środkowo-obojczykowej (fot. 2) po wcześniejszym odkażeniu miejsca nakłucia.
5. Jeśli nakłucie wykonujemy w linii środkowo-obojczykowej, należy upewnić się, czy nie wprowadzamy igły w kierunku serca. Igła/kaniula powinna być wprowadzana pod kątem prostym do ściany klatki piersiowej, tuż nad górną częścią żebra po stronie wkłucia.
6. Włożyć igłę aż do nasadki i utrzymać wkłucie przez 10 sekund. Po tym czasie wyjąć igłę, a kaniulę zostawić w miejscu wkłucia. Jeżeli poszkodowany ma rozległy uraz tułowia lub rozległy uraz spowodowany wybuchem [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas