OZW w okresie przedszpitalnym − podsumowanie i komentarz do zaleceń dla zespołów ratownictwa medycznego

Postępowanie w OZW

Zgodnie z aktualnymi wytycznymi system ratownictwa medycznego odgrywa kluczową rolę we wczesnym postępowaniu z chorymi ACS. Zespół ratownictwa medycznego nie jest tylko środkiem transportu, ale także miejscem wczesnej diagnostyki i leczenia (8, 9).

Rozpoznanie OZW z przetrwałym uniesieniem odcinka ST (STEMI) implikuje konieczność jak najszybszego udrożnienia zamkniętego naczynia. Preferowaną metodą reperfuzji jest pierwotna interwencja wieńcowa (PCI) (3, 10). Wytyczne ESC podkreślają, że postępowanie przedszpitalne u pacjentów ze STEMI musi opierać się na regionalnych sieciach zaprojektowanych tak, aby umożliwić szybkie i skuteczne leczenie reperfuzyjne. Zespoły ratownictwa medycznego muszą być odpowiednio przeszkolone i wyposażone, aby rozpoznać STEMI (w tym z zastosowaniem systemów teletransmisji EKG) oraz rozpocząć wstępne leczenie (3). O ile u chorych ze STEMI zaleca się pilne leczenie reperfuzyjne, o tyle u chorych z NSTE-ACS wskazania oraz zalecane ramy czasowe diagnostyki i ewentualnego leczenia inwazyjnego zależą głównie od stratyfikacji ryzyka na podstawie wywiadu klinicznego, objawów podmiotowych, parametrów życiowych, innych objawów przedmiotowych i EKG. W związku z powyższym tylko część chorych z NSTE-ACS (chorzy bardzo wysokiego ryzyka) wymaga pilnego (w ciągu 2 godzin) wykonania koronarografii i zwykle PCI (11).