OZW w okresie przedszpitalnym − podsumowanie i komentarz do zaleceń dla zespołów ratownictwa medycznego

Ostre, trwające niedokrwienie mięśnia sercowego oraz lewy lub prawy blok odnogi pęczka Hisa powinny być zarządzane podobnie, jak u pacjentów ze STEMI, niezależnie od tego, czy blok odnogi pęczka Hisa jest wcześniej znany (12, 13). Nietypowe zmiany elektrokardiograficznie, które powinny wywołać strategię pierwotnej interwencji wieńcowej (PCI) u pacjentów z trwającymi objawami, mogącymi wskazywać na niedokrwienie mięśnia sercowego, to: rytm komorowy (podczas stymulacji prawej komory elektrokardiogram pokazuje blok lewej odnogi pęczka Hisa), izolowany odcinek tylny MI (izolowane obniżenie odcinka ST ≥ 0,5 mm w odprowadzeniach V1-V3 i uniesienie odcinka ST (≥ 0,5 mm) w odprowadzeniach znad ściany tylnej V7-V9), niedokrwienie z powodu niedrożności głównej lewej tętnicy wieńcowej lub choroby wielonaczyniowej (14).

W celu optymalizacji wyników leczenia pacjentów ze STEMI oraz NSTE-ACS stosowanie systemu teletransmisji EKG oraz telekonsultacji powinno być postępowaniem obowiązującym u wszystkich chorych z podejrzeniem ACS. Wykorzystanie możliwości konsultacyjnych ułatwia szybkie oraz, co niezwykle ważne, wspólne (lekarz lub ratownik z zespołu ratownictwa medycznego i lekarz przejmujący pacjenta do dalszego leczenia w szpitalu) postawienie rozpoznania, usprawniając logistykę przekazania pacjenta i zmniejszając wewnątrzszpitalne opóźnienie leczenia rewaskularyzacyjnego (3).