Pacjent pediatryczny i jego specyfika w zdarzeniach masowych i katastrofach

Udzielanie pomocy medycznej dzieciom budzi wiele emocji, pytań i wątpliwości. W artykule przedstawiono strategię myślenia i postępowania, które umiejętnie włączone w działania ratunkowe, spowodują podjęcie trafnych decyzji dotyczących małych pacjentów, a także usprawnią proces zarządzania dostępnymi siłami i środkami, biorącymi udział w akcji ratowniczej i leczeniu przedszpitalnym. Wszystko po to, aby pacjent pediatryczny miał zapewnioną kompleksową ochronę nawet w tak ciężkich warunkach.

Słowa kluczowe: pacjent pediatryczny, zdarzenia masowe, katastrofy, triage

Udzielanie pomocy dzieciom – ofiarom wypadków masowych i katastrof − to niezwykle trudne i odpowiedzialne zadanie dla personelu medycznego zarówno w praktyce przedszpitalnej, jak i w warunkach SOR. Specyfika małego pacjenta, jak i emocje towarzyszące udzielaniu pomocy, podświadomie sugerują udzielenie pomocy dziecku zawsze w pierwszej kolejności.

Pacjent pediatryczny a trudności w ocenie sytuacji

Codzienna praktyka pokazuje, jak trudno jest poprawnie oceniać stan dziecka, jak różne jest leczenie dzieci w porównaniu z leczeniem dorosłych (np. dawkowanie leków), jak odmienna jest dynamika zmian stanu pacjenta pediatrycznego od dorosłego, a w konsekwencji – jak trudno jest reagować w sytuacjach krytycznych. Na te trudności nakładają się dodatkowo skomplikowana sytuacja prawna i często ogromne emocje, które towarzyszą nie tylko małym pacjentom, ale także ich rodzicom i opiekunom. Wspomniane reakcje psychiczne i wynikające z nich zachowania mają wpływ na relację pacjent – lekarz/pacjent – ratownik.