Pacjent poszkodowany w środowisku wodnym w praktyce ZRM

Postępowanie w wypadku nurkowym

Kluczowe są ocenienie bezpieczeństwa własnego i miejsca zdarzenia oraz zebranie wywiadu SAMPLE (S – symptomy, A – alergie, M – medykamenty, P – przebyte choroby, ciąża, pobyty w szpitalu, L – ostatni posiłek, E – inne okoliczności).

Istotne w trakcie wywiadu jest uzyskanie takich informacji jak:

• ewentualne błędy techniczne,
• czas przebywania poszkodowanego pod wodą,
• czas wystąpienia objawów,
• ewentualne choroby płuc,
• przebywanie na dużych wysokościach po nurkowaniu, np. lot samolotem.

Następnie należy dokonać oceny poszkodowanego w schemacie ABCDE, ocenić świadomość w skali AVPU oraz w skali GCS – Glasgow Come Scale. Dokonując ekspozycji poszkodowanego, należy uwzględnić użycie zestawu do tlenoterapii, tj.: automatu oddechowego lub fajki, butli, pianki, maski, kamizelki wypornościowej – jacket, płetw.

Przy występujących objawach niedotlenienia należy wdrożyć tlenoterapię bierną z zastosowaniem 100% tlenu przez maskę do tlenoterapii z rezerwuarem.

Następnie znaczące jest ułożenie poszkodowanego na lewym boku z głową poniżej poziomu serca i górną częścią klatki piersiowej. Umożliwia to  u poszkodowanego w środowisku wodnym przesunięcie powietrza do prawego przedsionka, co chroni mózg przed obrzękiem. Układ krwionośny ulega znacznemu obciążeniu, przez co mięsień sercowy nie jest wydolny, aby tłoczyć krew do krążenia małego, co grozi jej zastojem, a tym samym wystąpieniem obrzęków obwodowych oraz obrzękiem mózgu.