Podejrzenie udaru mózgu w warunkach przedszpitalnych w aspekcie dobrych praktyk Ministerstwa Zdrowia i konsultantów krajowych w dziedzinie medycyny ratunkowej i neurologii

Udar mózgu jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia. Zespoły Ratownictwa Medycznego często zostają wzywane do pacjentów z paraliżem/bełkotliwą mową lub innymi objawami sugerującymi udar mózgu. Szybkie dotarcie zespołu, wykonanie medycznych czynności ratunkowych oraz decyzja o transporcie pacjenta do ośrodka z możliwością wykonania trombolizy lub trombektomii są kluczowe dla dalszych losów pacjenta.

Słowa kluczowe
udar mózgu, dobre praktyki, tromboliza, trombektomia

Udar mózgu jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia. Jego rozpoznanie nie powinno być zaniechane lub wydłużone zarówno w warunkach przedszpitalnych, jak i wczesnoszpitalnych w ramach szpitalnego oddziału ratunkowego. Zespoły Ratownictwa Medycznego dość często zostają wzywane do pacjentów z powodu paraliżu lub bełkotliwej mowy. Podstawę do szybkości rozpoznania stanowią: dobrze zebrany wywiad przez dyspozytora medycznego, prawidłowa klasyfikacja kodu wyjazdu, następnie sprawnie wykonane medyczne czynności ratunkowe na miejscu zdarzenia oraz transport do szpitala po uprzedniej informacji do lekarza neurologa. Tak naprawdę jest to łańcuch, który jest tak silny jak najsłabsze jego ogniwo. Jeśli jedno z ogniw zawiedzie, czas do wdrożenia prawidłowego leczenia udaru, w tym trombolizy i/lub trombektomii mechanicznej, może wydłużyć się, a nawet pacjent może utracić szansę na skuteczne leczenie (1).

Rodzaje udarów mózgu

Wyróżnia się: