Podstawy badania ultrasonograficznego płuc

Badanie USG płuc różni się od badania innych narządów ze względu na znajdujące się w nich powietrze, które powoduje powstawanie artefaktów maskujących możliwość realnego zobrazowania ich struktury. Przez wiele lat uważano, że artefakty te zaburzają całkowicie możliwość diagnozowania płuc, jednak na przestrzeni czasu zauważono,  że obraz ultrasonograficzny płuc będzie różny w zależności od patologii, która się w nich rozwija. Badanie USG płuc jest nieinwazyjne, a dzięki uproszczonym protokołom jest również szybkie, dlatego w wielu przypadkach może ułatwić diagnostykę pacjentów w warunkach ZRM oraz na wczesnym etapie postępowania wewnątrzszpitalnego.

Diagnostyka duszności przy pomocy USG

Badanie ultrasonograficzne daje nam możliwość wykrycia rozwijającego się procesu chorobowego zanim będzie on możliwy do uchwycenia w badaniu fizykalnym. Wcześniejsze rozpoznanie umożliwia skierowanie pacjenta do odpowiedniej jednostki i przyspieszenie terapii, co poprawia rokowania i często skraca czas pobytu w szpitalu. Należy zaznaczyć, że mając na myśli USG w tym kontekście, mówimy o badaniu Point of Care (POCUS) opierającym się na uproszczonym algorytmie wykonywanym przez osobę przeszkoloną, jednak niekoniecznie będącą specjalistą. Badający poszukuje cech chorobowych na podstawie uzyskanych obrazów w przezklatkowym badaniu płuc, co niejednokrotnie pozwala na uwidocznienie patologii, które w badaniu fizykalnym nie zawsze będą łatwe do zdiagnozowania, szczególnie w początkowej fazie choroby. Rozwijające się procesy takie jak płyn w opłucnej, odma opłucnowa czy też cechy zapalne mogą w początkowej fazie choroby nie dawać objawów (1, 2).

Podstawy badania