Podwójne sekwencyjne wyładowanie w zatrzymaniu krążenia opornym na defibrylację
Najważniejsze wyniki badania DOSE VF
Oporne na defibrylację migotanie komór zdefiniowano jako początkowe wystąpienie migotania komór lub częstoskurczu komorowego bez tętna, które były nadal obecne po trzech kolejnych analizach rytmu i standardowych defibrylacjach oddzielonych 2-minutowymi przerwami na prowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Wykluczono pacjentów z urazowym zatrzymaniem krążenia, pacjentów z deklaracją DNR (ang. do not resuscitate, czyli „nie resuscytować) oraz pacjentów z zatrzymaniem krążenia w wyniku utonięcia, hipotermii, powieszenia lub podejrzenia przedawkowania leków (6).
Z protokołu badania „DOSE VF” wynika, że autorzy, aby mieć pewność, że wstrząsy nie zostały zastosowane dokładnie w tym samym momencie, zastosowali krótkie opóźnienie w dostarczeniu drugiego wstrząsu defibrylatora poprzez naciśnięcie przez jednego ratownika medycznego „przycisku defibrylacji” na każdym defibrylatorze w szybkiej sekwencji, a nie jednocześnie, aby uniknąć możliwego uszkodzenia defibrylatora, o którym wcześniej informowano w przypadku jednoczesnego DSED.
W ww. badaniu „krótkie opóźnienie” nie zostało jednoznacznie określone (i zapewne mogło nieznacznie się różnić w grupie badanej), ale była to zapewne [...]