Podwójne sekwencyjne wyładowanie w zatrzymaniu krążenia opornym na defibrylację

Ograniczenia badania

Autorzy badania wskazali na kilka istotnych ograniczeń badania, m.in.:

• przedwczesne zakończenie badania spowodowane pandemią COVID-19,
• możliwość przeszacowania efektów leczenia z uwagi na niewielką liczbę zdarzeń obejmujących oceniane punkty końcowe,
• protokół badania nie określał stałego czasu obserwacji, a wyniki oceniano do momentu wypisu ze szpitala,
• trudności w osiągnięciu idealnego przestrzegania protokołu badania z uwagi na realne warunki, w których na co dzień pracują ratownicy medyczni,
• badanie prowadzone w warunkach przedszpitalnych uniemożliwiło dostęp do niektórych czynników zakłócających (m.in. dotyczących rasy i grupy etnicznej pacjentów, chorób współistniejących, stosowania leków w warunkach ambulatoryjnych lub leczenia szpitalnego), które mogły wpłynąć na końcowe wyniki leczenia pacjentów,
• większość pacjentów włączonych do badania pochodziła z obszarów miejskich, w których dostęp do drugiego defibrylatora mógł być większy w porównaniu do terenów podmiejskich/wiejskich (8).

Z uwagi na dostępność długoterminowych wyników wynikających ze stosowania podwójnej sekwencyjnej defibrylacji nastąpiła zmiana zaleceń ILCOR 2023 w porównaniu z zaleceniami z 2020 r., na których oparte były Wytyczne Europejskiej Rady Resuscytacji.

Zalecenia ILCOR z 2023 r. dotyczące leczenia

Sugerujemy, że strategia DSED (słabe zalecenie, dowody o niskiej pewności) lub strategia defibrylacji VC (słabe zalecenie, dowody o bardzo niskiej pewności) może być rozważana u dorosłych z zatrzymaniem krążenia, którzy pozostają w migotaniu komór lub częstoskurczu komorowym bez tętna po trzech lub więcej kolejnych wyładowaniach.