Pojęcie survivalu w działaniach ratowniczych na przykładzie wykorzystania roślin leczniczych

Mniszek lekarski (Taraxacum officinale) (ryc. 3):

Wykorzystanie: według autora najbardziej niedoceniana roślina świata, która w żaden sposób nie zasługuje na miano „chwast”. Do celów leczniczych wykorzystywane są kwiaty, liście oraz korzeń. Roślinę można wykorzystać na surowo, bezpośrednio na skórę lub spożyć.

Właściwości: mniszek zawiera liczne substancje czynne, m.in.: fitosterole, kwasy organiczne, witaminy A, B, C, D, sole mineralne oraz pektyny. Poprzez to wzmacnia odporność, działa detoksykacyjnie, moczopędnie i odkażająco na układ moczowy. Ponadto wykazuje działanie przeciwzapalne, przyśpiesza gojenie ran oraz eliminuje nadmiar sodu i potasu w organizmie. Godny uwagi jest fakt, że roślina zawiera inulinę, która obniża poziom glukozy we krwi, natomiast u badanych, którzy spożywali napar z korzenia mniszka lekarskiego, zmniejszyła się liczba komórek nowotworowych w nowotworach krwi, okrężnicy, skóry oraz trzustki.

Zastosowanie w ratownictwie: w warunkach ratownictwa przedszpitalnego stosowane zewnętrznie ziele mniszka lekarskiego będzie przyspieszało proces gojenia się ran. Dzięki stosowaniu okładów ze świeżych liści lub soku, który wydziela roślina w momencie złamania łodygi, otrzymamy efekt przeciwobrzękowy i odkażający. Dzięki dużej zawartości inuliny będziemy mieli alternatywę w postępowaniu z pacjentem hiperglikemicznym. Ponadto w warunkach survivalu, gdzie dostęp do żywności może być utrudniony, spożycie mniszka lekarskiego oprócz walorów prozdrowotnych i odżywczych spowoduje zahamowanie łaknienia.