Polscy medycy wzięli udział w szkoleniu na Litwie
Troje wojskowych medyków – ratownik medyczny w pogotowiu oraz studenci pielęgniarstwa i ratownictwa medycznego – uczestniczyło w szkoleniu z zakresu medycyny pola walki zorganizowanego przez litewską Obronę Terytorialną.
Szkolenie odbywało na terenie jednostki Ochotniczych Sił Obrony Kraju (lit. KASP) w Kownie. Jego uczestnikami byli żołnierze OT z Danii, Gruzji, Litwy, Łotwy, Norwegii i Szwecji. Polskę reprezentowali żołnierze 1 Podlaskiej Brygady Obrony Terytorialnej, którzy łączą pracę i studia ze służbą wojskową.
Szkolenie składało się z części teoretycznej oraz praktycznej, które były realizowane według amerykańskich wytycznych TCCC (ang. Tactical Combat Casualty Care – procedury taktyczno-bojowej opieki nad poszkodowanym). Egzamin odbywał się w ciasnych pomieszczeniach, w warunkach ograniczonej widoczności i zadymieniu.
– Uczyliśmy się jak tamować masowe krwotoki, opatrywać rany klatki piersiowej, jak udrożnić i zabezpieczyć drogi oddechowe – opowiada żołnierz 1 Podlaskiej Brygady Obrony Terytorialnej. – Za pomocą fantomów mogliśmy się sprawdzić w tamowaniu krwotoków za pomocą opatrunku hemostatycznego. Na co dzień studiuję pielęgniarstwo i dzięki kursowi mogłam nauczyć się jak postępować w warunkach zagrożenia życia nie tylko pacjenta, ale i mojego – dodaje.
Wręczenia certyfikatów dokonał dowódca KASP płk Darius Vaicikauskas. W środę, 17 stycznia w Wilnie podpisany został plan współpracy pomiędzy 1 Podlaską Brygadą Obrony Terytorialnej a Ochotniczymi Siłami Obrony Kraju na 2024 rok. Szkolenie w Kownie jest jednym z praktycznych wymiarów porozumienia.
Procedury taktyczno-bojowej opieki nad poszkodowanym (TCCC) zostały opracowane w Stanach Zjednoczonych. Podzielone są na trzy części: opiekę pod ostrzałem, taktyczną opiekę na polu walki oraz opiekę podczas ewakuacji. Główne zasady TCCC to: wykonanie zadania taktycznego, zapobieganie zwiększeniu liczby poszkodowanych oraz udzielanie pomocy rannym.
Źródło: materiały prasowe WOT
ZOBACZ WIDEOSZKOLENIE: Postępowanie w masywnych krwotokach z miejsc przejściowych – część I
