Przełom hipometaboliczny i przełom hipermetaboliczny jako stany zagrożenia życia w tyreologii

Przełom hipometaboliczny

Stan
zagrożenia życia w przebiegu nieleczonej, skrajnie ciężkiej
niedoczynności tarczycy – śpiączka w przebiegu obrzęku śluzowatego.
Rozwija się na podłożu choroby istniejącej (4). Może być wywołany
obecnością dodatkowych czynników, np.: ogólnoustrojowym zakażeniem,
urazem, udarem mózgu, wychłodzeniem, hipoglikemią, zabiegiem
chirurgicznym, zawałem mięśnia sercowego. Najczęściej jednak będzie
spowodowany przerwaniem przez chorego leczenia substytucyjnego.
Zaburzenia będą skutkiem stłumienia procesów przemiany materii.
Występować będą odchylenia w przebiegu przemiany węglowodanów, tłuszczów
i białek. Zwiększa się tolerancja glukozy, zmniejsza lipoliza. Dochodzi
do gromadzenia w tkance podskórnej glikozaminoglikanów, czego
konsekwencją jest powstawanie twardego obrzęku tkanki podskórnej –
obrzęk śluzowaty (5).

Rozpoznanie: przełom hipometaboliczny ustala się w oparciu o obraz kliniczny. Występuje hipotermia (< 30°C, nawet do 24°C), skóra jest sucha i chłodna, zwraca uwagę obrzęk twarzy (głównie okolicy oczodołów) oraz kończyn dolnych. Charakterystyczna jest znaczna bradykardia zatokowa, zmniejsza się pojemność minutowa serca, pojawiają się: hipotensja, hipoksemia i hiperkapnia (spowodowane hipowentylacją), [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas