Reakcja alergiczna oraz jej specyfika w odniesieniu do pacjentów pediatrycznych

Medyczne czynności ratunkowe w przypadku wstrząsu anafilaktycznego poziom IP/SOR oraz dalsza diagnostyka i leczenie

Medyczne czynności ratunkowe w przypadku wstrząsu anafilaktycznego kontynuowane w SOR/IP polegają na dalszym leczeniu i diagnozowaniu pacjenta. Kluczowe jest przerwanie narażenia na substancję podejrzaną o wywołanie anafilaksji. Należy ocenić: stan świadomości, drożność dróg oddechowych, oddech oraz krążenie. W przypadku NZK należy postępować według wytycznych ERC. Wczesną intubację powinno się rozważyć w przypadku obturacji dróg oddechowych (duży obrzęk twarzy, obrzęk języka, chrypka czy stridor). Trzeba być także przygotowanym do zabezpieczenia drożności dróg oddechowych w sposób alternatywny – konikopunkcja/konikotomia. Poszkodowanego z towarzyszącą hipotensją zaleca się ułożyć na plecach z uniesionymi nogami oraz podać tlen w wysokim przepływie. Lekiem pierwszego rzutu jest adrenalina w dawce dobranej do wieku małego pacjenta. Dawkę tą można powtarzać co 5 minut.

Niezbędne jest uzyskanie dostępu dożylnego obwodowego (najlepiej dwóch) o dużym przepływie. Kolejny punkt to wykonanie EKG, pobranie krwi do badań laboratoryjnych oraz wykonanie szybkiego badania za pomocą analizatora parametrów krytycznych. Płynoterapię należy prowadzić za pomocą zestawu do szybkiego przetoczenia w dawce 20 ml/kg m.c. Nie zaleca się stosowania roztworów glukozy oraz HAES, natomiast rekomenduje się zastosowanie PWE (Optilyte, Plasmalyte) lub 0,9-proc. NaCl. W przypadku, kiedy nie ma możliwości uzyskania dostępu dożylnego, należy rozważyć założenie dostępu